است که مدیترانه و اروپا را به آسیا و خاورمیانه و منابع نفتی منطقه وصل می‌کند و بسیاری از حوادثی که در منطقه خاورمیانه اتفاق افتاده بر سر همین کانال سوئز بوده است. قبلاً کانال سوئز در تصرف فرانسوی‌ها بود ولی انگلیس‌ها به خاطر اهمیت این راه مقرر امواج هجوم قرار دادند و آن را گرفتند تا بتوانند بر این راه مسلط شوند و بعدها اسرائیل را به وجود آوردند برای اینکه همین راه را تحت کنترل خودشان داشته باشند.
این نکته بسیار قابل دقت است که نیروهای انگلیسی سراسر مصر را تخلیه کردند ولی این راه آبی را نگه داشتند و تا قرارداد با عبدالناصر نبستند و این حق را نگرفتند اینکه در صورت بروز جنگ به این راه برگردند، از آن‌جا بیرون نرفتند. بعد هم که دیدند سرشان کلاه رفته، در سال 1956 به اسرائیل گفتند حمله کند و ارتش‌های انگلیس و فرانسه هم به آن‌جا حمله کردند تا این راه آبی را به چنگ بیاورند. ولی با تهدید اتمی شوروی و مخالفت سازمان ملل متحد مجبور به تخلیه شدند. جنگ‌ها هم بر سر این راه‌های آبی است. کانال پاناما، که آمریکای شمالی را از آمریکای جنوبی جدا می‌کند از همین مراکز مهم موقعیت‌های استراتژیک است، در اینجا یک حرکت از طرف ما علیه آمریکاست و این حرکت به‌صورت پیام آزادی است.