می‌شوند؟ وقتی ملت‌ها را، وقتی توده‌ها را در قفس استبداد اسیر می‌کنید و نگه می‌دارید نمی‌دانید چه احساسی دارند و چه بر سرشان می آید؟
شما ناراحتی ادعایی چند نفر را ملاک قرار می دهید و انتقاد و عیب‌جویی می‌کنید اما شما ملت‌ها را می‌کشید. من به شما همان سخن عیسای مسیح را می گویم. ای راهنمایان کور که پشه را صافی می کنید ولی شتر را می بلعید، شما ما را در مبارزه حق‌طلبانه مان تهدید و محاصره اقتصادی می‌کنید و می‌گویید آذوقه را بر روی شما می‌بندیم؛ می‌گویید نمی‌گذاریم کسی به شما نان بدهد، خواربار بدهد، حتی تهدید می‌کنید که داروها را از بیماران ما و زخمیان ما دریغ خواهید کرد، ما را تهدید می‌کنید، ما در مقابل شما مقاومت خواهیم کرد و گفتار عیسای مسیح را به شما خاطرنشان می‌کنیم که فرمود: به شما می‌گویم برای جان خود نگران نباشید که چه بخورید یا چه بیاشامید و نه برای بدن خود که چه بپوشید؟ آیا جان از خوراک و بدن از پوشاک بهتر نیست؟!
پرندگان آسمان را نگاه کنید که نه می کارند و نه می دروند و نه در انبارها ذخیره می‌کنند و پروردگار آسمان آن‌ها را روزی می‌دهد و می‌پروراند. آیا شما انسان‌ها از پرندگان بهتر نیستید؟ و چرا برای لباس و جامه نگرانید؟ در سوسن های چمن تأمل کنید که چگونه رشد و نمو می کنند، نه محنت