چرا شهامت ندارند که بگویند لیست فلان گروه یا فلان مجموعه گروه، اینکه دیگر اشتباه نیست این اصلاً خیانت است، خیانت آشکار است، این ها جامعه ما را به سر منزل مقصود نمی رساند در مجامع شان راجع به چهره های حزب سمپاشی های فراوان می کنند.
پسر من می گفت بابا در فلان جمع می گفتند که تو دارای چند باغ درخت های پرتقال و مرکبات در شمال هستی و چند ده هم در اصفهان داری و چند ساختمان هم در کجا، گفتم خوب است به تو می گویند چون تو بهتر از همه می دانی که ندارم؛ این سمپاشی ها چیست این گفته ها چیست؟ این ها ما را به جائی نمی رساند.
در جامعه ای که با دروغ و با اتهام، مسابقه در اتهام و دروغ جانشین مسابقه در عمل صالح بشود این جامعه به جائی می رسد؟
ما تا آنجا که با حزب ارتباط داریم و تا آنجا که با روحانیت ارتباط داریم و می توانیم در جامعه مان مؤثر باشیم، همواره خواهیم کوشید که مسابقه خلاق مثبت، سازنده و همراه با صدق و تعهد جانشین این مسابقه های منفی مخرب بشویم.
یعنی مشابه این تعبیر در همان مصاحبه هم آمده است و منتشر

نظر خود را ارسال کنید