معروف سرشناس موجه و معتبر نظر نمی دهند و تبلیغ نمی کنند؟ دنبال چی هستند این گروه ها، چی می خواهند؟
یا می گویند «انحصارطلبان». در همه جامعه ها پس حزب اکثریت انحصارطلب است برای اینکه لابد حزب اکثریت یک گروه مسئول دارد و آن گروه مسئول را مردم می شناسند و به آنها هم رأی می دهند و اعتماد می کنند و بعد هم آنها مسئولیت کارها را به عهده می گیرند، این اسمش انحصارطلبی است؟
این نوع اظهارنظرها و این نوع تبلیغ ها من نمی یابم با اخلاص اسلام هم آهنگ باشد، هیچ با خلقیات یک جامعه انقلابی اسلامی هماهنگش نمی یابم. خوب خیلی روشن چرا نمی خواهید این را همانطور که هست بگوئید، مجموعه این لیست جمعاً 29 گروه یا 31 گروه هم رأی شدند. بگوئید یک حزبی است، یک روحانیتی است، یک جامعه مدرسین حوزه قمی است، اینها وقتی یک چیزی را امضاء می کنند مردم به اینها اعتماد دارند این گناه است؟ تنها اعتماد است.
واقعیت این است گروه های متعددی به صورت ائتلاف اعلامیه دادند، لیست دادند، صورت اسامی نامزدها و کاندیداهایشان را دادند و یک عده ای مردم هم به آنها اعتماد داشتند و رأی دادند ولی این عده کمتر از یک درصد مردم ایران بودند خوب این گناه نیست که اگر همین کار را چند گروه دیگر کردند بیش از 60 درصد مردم ایران به او اعتماد کنند. این نه گناه آنهاست و نه عیب است و نه گناه این مردم است. آنچه بنده می یابم این است که در این نوع موضع گیری ها روحیه قیمومت به چشم می خورد مثل اینکه این آقایان قیم خلق ایرانند اعتراض دارند که چرا خلق ایران به اینها اعتماد می کند حالا ای کاش اعتراض