حجره ای داشتیم در بحبوحه فشار به ملت و روحانیت، رفقای ما در مواقعی که از کارهاشان فارغ می شدند می آمدند و مجتمع می شدند. یک روز یک کارآگاه آمد توی حجره نشست و گفت: بنابراین است که در تمام ایران 6 نفر معمم باشد!
از این عمامه ها این ها می ترسیدند. چرا؟ برای این که این عمامه توی مردم به عنوان «نایب پیغمبر ما جای تو خالیست» بودند؛ مردم از این ها حرف می شنیدند. از این مسجدها می ترسیدند و اخیراً برای هر مسجد یک سرهنگ بازنشسته مأمور گذاشته بودند برای این که از این مساجد می ترسیدند. آن ها کوشش کردند که این لباس را از تن روحانیت بیرون بیاورند و روحانیت را خلع کنند از این پستی که دارند و به حمدالله نتوانستند و حالا نوبت شما شده است، حالا نوبت این شده است که شما هرکدامتان به روحانیت یک نقی بزنید. یک روحانیتی که این همه خدمت به ملت کرده است و چندین مرتبه ملت را از مهلکه نجات داده است، حالا آقایان آمده اند با قلم ها و قدم هایشان و با کلماتشان از روحانیت انتقاد می کنند.
من نمی