ملاحظه کنید مبارزات انتخاباتی بین احزاب مختلف این کشورها را. این حزب می برد، آن حزب می برد، با هم ائتلاف می کنند، همدیگر را می کوبند، آشتی می کنند، بهرحال نتایجی دارد و کشور را بدست می گیرند. حال اگر به اینها گفته شود که یک حزبی در ایران وجود دارد که این اساس کارش بر آموزش است و آموزش را محور اصلی می داند، تعجب خواهند کرد که اینها چکار می کنند. حقیقتش هم اینست که محتوای حزب جمهوری اسلامی با احزابی که در دنیا حزب حاکم شمرده می شوند (که حالا اینهم حزب جمهوری اسلامی حزب حاکم شمرده می شود) اصلا محتوا و حقیقتش به کلی با هم متفاوتند؛ اسم هر دو حزب است و الا هیچ مشترک حقیقی و بنیانی و عنصری اینها با هم ندارند.
ما اساسا هدفمان از ایجاد حزب جمهوری اسلامی این بوده که این ملت عظیمی را که معتقدیم بار انقلاب بر دوشش هست، از لحاظ اندیشه اسلامی و از لحاظ بینش سیاسی بتوانیم تجهیز کنیم.
ما اگر بتوانیم آن کاری را که یک روز به صورت فردی انجام می دادیم (بنده یک مسجدی و کلاسی داشتم که در آن به تعدادی افراد طلبه و غیر طلبه آموزش فکری یا سیاسی می دادم، دوستان دیگرمان