در طی مراحل سازندگی قبل از تکمیل این دوره به دوره بعد نرود زیرا پا به سست داشتن موجب عدم درک مراحل عالی شده و خطراتی را به دنبال دارد.
7- در تشویق و تقدیر رعایت اعتدال را کرده به گونه ای عمل نکند که شیطان بتواند حسادت افراد ضعیف را تحریک نماید و در توبیخ و سرزنش به گونه ای عمل نکند که باعث شرمندگی و ایجاد عقده های روحی و یا روحیه ذلت پذیری در عضو گردد که مومن نزد خداوند بسی عزیز است و شرمنده کردن و خجالت دادن به مؤمن گناه بزرگی است و نیز وظیفه هر مسئول اینست که افراد را به صورت ابزار بی اراده در نیاورد بلکه آنها را افرادی حر و آزاد و انتخابگر بسازد. و بهتر این است که تذکرات توبیخی به صورت غیر مستقیم باشد تا هم موقعیت و احترام مسئول حفظ گردد و هم حیا و شرم بین عضو و مسئول باقی بماند.
8- مسئول باید مواظب باشد که بیش از اندازه و ظرفیت های گوناگون افراد به آنها تحمیل نکند، بلکه در حدود دانش و استعداد و امکانات مالی و فکری و وقتی برای عضو تکلیف نماید، همان طور که پیامبر گرامی فرموده است:
نحن معاشر الانبیاء امرنا ان ننزل الناس منازلهم و نکلم الناس علی قدر عقولهم.
به ما گروه انبیاء دستور داده شده که مردم را به جاهای خودشان فرود آوریم و با آنها به قدر فهم و عقلشان سخن بگوئیم.
9- مسئول از دیگر مسئولان نباید بدگوئی نماید و خود را به گونه ای برتر از سایرین جلوه دهد و اگر اشکالی نسبت به بعضی مسئولان دیگر دارد از طریق مربوط اقدام