به جهت اینکه استیکال او (و منظور از استیکال لقمه خوردن نیست) خوردن او، مقام پیدا کردن او، همه کارهایش هیچ کدامش به عنوان اسلام نبوده، سیاستمداری بوده که فعالیت می‌کرده و حالا پیروز شده اما من چطور در صورتی که فقط نسبت به قسم "ولا تجعلوا الله عرضه لایمانک"(بقره، آیه 224)
اگر انسان خودش فکر کند و ببیند که خیلی چیزهایش و خیلی از هدف هایش (که خدای نکرده تابع هوی بوده) کار را به اسم خدا کرده!
یکی از برادران چیزی نوشته بود که مرا متاثر کرد نوشته بود که خواهشمندیم از آقایان امام را برای خودشان حربه قرار ندهند، اگر خودشان چیزی می‌خواهند به امام نبندند که چون امام فرموده ما این کار را می‌کنیم امام، خوب واقعش این است که...
این مهمترین مسئله است که من هدف های شخصی خودم را به اسم امام پیاده کنم در صورتی که امام یک بشر عادی و فوق العاده است اما معصوم که نیست اما اگر امام زمان را حربه خودمان قرار بدهیم چطور؟ اگر رسول اکرم را حربه خودمان قرار بدهیم چطور؟