برخوردارند.
درعین‌حال همین حضرات تلاش نموده‌اند هر ضد ارزشی چون ارتجاع، واپس‌گرایی، انحصارطلبی، چماق‌داری، را به مخالفان خود و سدکنندگان مسیر خود نسبت بدهند.
درست با استفاده از شگرد بالاست که این رفقا طیف اتهامات خود را تا آن حد گسترش داده‌اند که حتی نمازگزاران روز جمعه و توده‌های میلیونی حاضر در خیابان‌ها را فرا گرفته است. مگر مستضعفین خزانه را همین مجاهدین خلق چماق‌دار نخواندند؟ مگر پیشگامان، توده‌های میلیونی نمازگزار در دانشگاه را چماق‌دار خطاب نکردند و آتش گلوله بسوی آن‌ها نگشودند؟
ولی سوال دیگری نیز اینجا مطرح است و آن اینکه چرا مجاهدین خلق، غیر از آنکه بارها و بارها توده‌های میلیونی را تلویحاً و تصریحاً چماق‌دار خوانده‌اند و پاسداران انقلاب را مزدوران آمریکا!!! (همان صفتی که برازنده نوکران بی جیره و مواجب آمریکاست که پیراهن قهوه ای های طراز نوین تربیت می‌کنند) به یک جمعیت دو سه هزارنفری مشکوک که مرکب از ساواکی‌ها، مزدوران آمریکا، چپ‌گرایان آمریکایی و یک عده تماشاچی رهگذر و احیاناً تحریک‌شده توسط ایادی