نیز چنین خواهد کرد. ولی مفید است اگر جستجو کنیم تا ببینیم که چگونه این واژه، واژه سیاه چماق‌دار در دوران انقلاب در فرهنگ سیاسی ما سروکله‌اش پیدا می‌شود و برای خود جا پیدا می‌کند تا آن حد که ابزاری می‌گردد در دست تمام مخالفین هویت اسلامی انقلاب تا با آن همه دستاوردهای این انقلاب خونین را مورد تهاجم قرار دهند. مفید است جستجو کنیم و ببینیم که اولین بار چه کسانی این واژه را به امید آن که مصداقی در واقعیت بیرون بدان ببخشند در نوشته‌های خود به کار بردند و کدام دست‌های آلوده این آرزو را برآورده کردند و اکنون نیز برآورده می‌سازند.
در بررسی مطبوعات بعد از انقلاب ما برای اولین بار این واژه را در مجله «گزارش روز» می‌یابیم. این مجله که در چند ماه اول انقلاب به یمن آزادی‌های بی‌حد و حصر در آمد، همان نشریه‌ای بود که عکس بختیار را برای اولین بار روی جلد خود چاپ کرد و خبر از برگزیدگی پالیزبان به نخست‌وزیری از سوی شاه مخلوع داد!! و به امید آنکه شیلی دیگری در پیشاروی است سخن از نارضایی توده‌ها از انقلاب می‌گفت و می‌نوشت