بودند در آذربایجان و کردستان دو حکومت دست نشانده خود پدید آورند. البته باید گفت که برخلاف آذربایجان که همه کادرهای دموکرات آنجا کمونیست بودند، در کردستان کادر حکومتی اعتقادی به کمونیسم نداشته بلکه برای به دست آوردن خودمختاری تحت تاثیر و اجراکننده برنامه های دیکته شده ای بودند که از کشوری بیگانه به آنان ابلاغ می‌گردید.
پس از مدتی کوتاه، ستمگری‌ها، سیاست ضد دینی، خودسری‌ها، دست نشاندگی و آشکار شدن نیات تجزیه طلبانه و عدم کارآیی و توان لازم برای حکومت کردن این دو حکومت، کردان و آذربایجانی‌های غیور، مهین دوست و مسلمان را همراه با فعالیت های روحانیت به تحرک و سرپیچی از این دو فرماندهی واداشته و زمینه را برای قیام مردم آماده کرد. با استفاده از همین زمینه آماده، دولت وقت به آذربایجان حمله برد و در نتیجه سران حکومتی آذربایجان که پایگاه مردمی نداشتند و حمایت سیاسی ارباب را نیز از دست داده بودند به شوروی گریختند و این به دامان بیگانه پناهنده شدن، دموکرات کردستان را نیز بیشتر رسوا کرد و لذا جمهوری کردستان هم متلاشی گردید و مهاباد در روز 26 آذرماه سال 1325 به تصرف دولت مرکزی درآمد.
قاضی محمد و همکاران او بازداشت شدند و با صدر قاضی در اسفند ماه سال 1325 محاکمه و در دهم فروردین ماه 1326 در بازار مهاباد بدار آویخته شدند ولی ملا مصطفی توانست با 500 نفر از افرادش