قتلگاه آمد، پیکر مجروح و زخم خورده و پاره پاره شده حسینش را پیدا کرد، دست زیر بدن حسین برد، بدن حسین را به خدا عرضه کرد و گفت: خدایا این قربانی را از آل علی قبول کن.
ملت ما و امت ما به خدا عرض می کند: ای خدای بزرگ، ای خدای شهیدان، ای خدای مستضعفان، ای خدای استکبار برانداز، ای خدای نجات دهنده مستضعفان، ای خدائی که معادله قدرت های جهانی بی اراده تو هیچ است و پوچ؛ ای خدای شکست دهنده استکبار و کفر جهانی، ای خدای شهیدان، این قربانیان عزیز را از ما قبول کن و خدا قبول کرد. به دلیل آنکه با موج خون آنان کاخ دشمن فرو ریخت.
ای خدای کریم، ناسپاسی های ما، کفران نعمت های ما، موجب آن نشود که خون شهیدانمان پایمال شود. چشم لطف و رحمتت همواره بر این پیکرهای پاره پاره شده در راه خدا بماند. این ملت هنوز راه درازی در پیش دارد.
برادران و خواهران عزیزِ من، مرثیه این شهیدان را بخوانید و بشنوید، که این کار کوره ی انقلاب ما را همواره افروزنده‌تر خواهد داشت. انقلاب ما در نیمه راه است. ما هنوز تا پیروزی نهایی زمان و راه زیادی در پیش داریم.
ای مردم ایران، ای شهیدپروران، ای کسانی که در