مادی کشور بود. توطئه در کارخانه ها و در کارگاه ها و مبارزه با ایجاد کار و ایجاد اقتصاد سالم، و به هم ریختن نظام کارخانه ها از طریق تحریک و تشویق کارگران به کم کاری یا بیکاری، اعتصاب یا تحصن از جمله توطئه هایی بود که کردند. و دیدید که تمام این برنامه ها با تبلیغات منظم ما و با هوشیاری جالب مردم ما و با عمق علاقه مردم به اقتصاد اسلامی و به انقلاب اسلامی شکست خورد. علیرغم آنچه که غربی ها پیش بینی می کردند و می گفتند در سه چهار ماه اول انقلاب، ایران دچار تورم دو رقمی می شود و تورم و گرانی و کم جنسی و قحطی و بیکاری کشور را منفجر می کند.
این پیش بینی شکست خورد، چرا؟ علت این است که کارگران مسلمان ایرانی بیش از آن که خودش را ببیند، کارش را ببیند و نامش را ببیند و مزدش را در نظر بگیرد، دینش را می بیند، دستور رهبر و مرجع تقلیدش را می بیند و عاقبت و آخرت و شهادت و قیامتش را در نظر می گیرد. این مسئله برای دشمنان ما قابل تصور نبود. می گفتند کارگری که ماه هاست از کار، بیکار شده و در خانه اش نان و غذا ندارد، زن و بچه او وسایل زندگی ندارند؛ این انسان گرسنه و آزاد شده از قید و بند دیگر آرام نمی نشیند و فضای کشور را به هم می زند. این تحلیل ها تحلیل مادی است. آن ها به این طرف قضیه توجه نکردند و به همین دلیل شکست خوردند.