را که به پیروزی انقلاب اسلامیمان می اندیشد سوراخ می کند.
باز این بدان معنا نیست که دیدگان خود را بسته باشیم و جایگزین شدن ملاک رابطه را به جای ضابطه در انتخاب مسئولان و به فراموشی سپردن رسالت اصلی انقلابی که ساختن انسانی نو در عصر سرگردانی انسان غرب زده یا گرفتار شرق را نوید می داده است به فال نیک بگیریم.
1ـ اگر می گوییم که وزیر امور خارجه مان در سفرهایشان به اروپا که مکرر بوده است، به هیچ وجه رعایت شعائر و شئون اسلامی را نمی نماید و در مهمانی های شب وی در خانه قصرگون سفیرش در فرانسه ضیافت های طاغوتیان تکرار می شود، نه بدان سبب است که با ایشان خصومتی داشته باشیم، و اگر به اقرار شواهد بسیارمان وسیله نقلیه سفارتمان در پاریس که از پول بیت المال تغذیه می شود یا به خدمت افراد خانواده آقای سفیر گرفته می شود تا به گردش و خریدشان در پاریس بپردازند، تنها بدان جهت معترضیم که می پنداشتیم انقلاب اسلامی را وزیر خارجه ای شایسته است که لااقل یک بار داستان رفتار امام علی(ع) با برادرش عقیل را در کتاب فقه دبیرستانی اش خوانده است.

نظر خود را ارسال کنید