که مجبور می شود تمامی شب را به اجبار بیدار مانده و با زنان مست شبگرد پاریس صبح کند و پس از 30 ساعت گرسنگی وی را از پلیس تحویل می گیریم، آرزوی مرگمان بدان سبب نیست که نمی دانیم چه کسانی و چرا این دستورها را صادر کرده اند، این بدان جهت است که ساده لوحانه باور کرده ایم که دولتمردان در جمهوری اسلامی داستان گریستن امام علی (ع) را وقتی که خلخالی از پای زنی یهودی در حکومت او کنده می شود، لااقل یک بار از زبان عالم محلشان شنیده اند.
4- و وقتی از ساعت 4 بعد از ظهر روز چهارنشبه 18 ژوئن به اعراض از مسئولان بانک ملی شعبه پاریس می پرسیم که چرا شعارهایی را که ضد انقلاب در روی شیشه هایشان سحرگاهان نوشته است هنوز پاک نکرده اند و جواب می دهند که تلفن کرده ایم نظافتچی هنوز نیامده از آن جهت دلمان خونین نمی شود که ضد انقلاب آنقدر جسور شده است، بلکه ساده لوحانه پذیرفته ایم دست اندرکاران امور بیت المال جمهوری اسلامی شعارهای با خون نوشته شهیدانمان را در روی دیوارهای شعبه بانک صادراتشان در میدان انقلاب هنوز به یاد دارند.