در ایام پیروزی انقلاب تشریف آوردند برخی آن ها را می شناسند اما ادعای آقای قطب زاده اگر قضاوت عجولانه ای تلقی نشود باید آن را پوششی بر اشتباه عظیم ایشان تلقی کرد. البته این اولین اشتباه وزیر امور خارجه نبوده و شاید آخرین هم نباشد.
مصالح انقلاب ایجاب می کند که از قضاوت عجولانه خود صمیمانه عذر بخواهد و با تصفیه سفارتخانه غائله را ختم کنند وگرنه ممکن است این رویداد ادامه یابد و دستاویزی برای مقاصد شوم و اعمال غرض ضد انقلاب شود. من برای قطب زاده فقط به لحاظ خدماتی که در ایام هجرت امام به فرانسه انجام داده است و برخی خصوصیات دیگر احترام قائل هستم و چنین اشتباهاتی را معلول خوش باوری ها و کم تجربگی ایشان می دانم که در صورت عذرخواهی قابل بخشش است وگرنه به لحاظ اینکه فرمان حمله پلیس از سوی ایشان به خانه ملت صادر شده به سهم خودم او را نمی بخشم.
من او را مسئول بی حرمتی و جسارتی می دانم که نسبت به خواهر دانشجویم توسط پلیس در خانه مردم ایران معمول گردید و با دو فرزندش شب تا صبح در زندان