بنده من به واسطه غیر واجبات (مستحبات) به من نزدیک می شود، همه اش عنایت به واجب نداشته باشید اگر سر سفره بنشینید فقط آنچه که ضروری است، یک لقمه نان می خورید؟ ولو غذاهای رنگین باشد همان یک نان را می خورید و بس؟ یا از هر چیزی یک لقمه؟ می گوئید هر کدام یک ویتامین خاصی دارد.
اعمال مستحبات و ترک مکروهات هر یکی به روح شما نوعی تکامل می بخشد. باید انجام بدهید، انسان ذات الابعاد بشوید. ما انسان های یک بعدی، نصف بعدی، که یکی از بزرگان گفته است در عمرم فقط دو انسان نصفه دیده ام و دیگر در روی زمین انسان ندیده ام با تکامل روحی.
آنقدر بنده به من نزدیک می شود که بگوید الله، در برابرش می گویم لبیک عبدی، ای خدا این چه مقامی است، ای خدا برای این مقام به دنیا آمدیم، چرا غفلت کردیم؟ چرا خودمان را گم کردیم، چرا راهمان را گم کرده ایم؟ چرا متنبه نمی شویم؟ چرا اینقدر مریض و بیمار شده ایم و صحت نمی یابیم؟ کجاست آنکه بر این بدن ها و کالبدها روح نویی بدمد و انسانیت ما را زنده کند.
"اَسئَلُکَ بِحَقِّکَ وَ قُدسِکَ وَ اَعْظَمِ صِفاتِکَ وَ اَسْماَّئِکَ اَنْ تَجْعَلَ اَوْقاتی مِنَ اللَّیْلِ وَالنَّهارِ بِذِکْرِکَ مَعْمُورَةً وَ بِخِدْمَتِکَ مَوْصُولَةً وَ اَعْمالی عِنْدَکَ مَقْبُولَةً" (از دعای کمیل علی ع) این جمله را می خواهم بگویم "حَتّی تَکُونَ اَعْمالی وَ اَوْرادی کُلُّها وِرْداً واحِداً" در این حرکت مستحبات شما