اشکالی ندارد ولی این در یک مجموعه ای چاپ خواهد شد.
من درروز فوتش می گشتم در کتاب خانه اش "البته دنبال نوشته خاصی می گشتم" دیدم چقدر نوشته دارند! چه عمر پربرکتی! آن وقت این شخصیت، این قدر اخلاقی، این قدر ساده و بی آلایش. همه کتاب ها عنوانش مزتضی مطهری بود. هیچ عنوانی، هیچ لقبی را نمی پذیرفت. با این که استاد مطهری بدون استثناء استاد همه چیز بود، و مکرر گفته ام نه حالا که در مجلس یادبودش می گویم. شاید دوستان مکرر از من شنیده اید، در کلاس ها، در گذشته عرض کرده ام آن موقع که ما بچه طلبه ای بودیم و به قم رفتیم، آقای مطهری از مدرسین معروف حوزه بودند، و همه فضلای فعلی بدون استثناء از محضر مطهری استفاده کرده بودند."ما کنت اعلم قبل عتک فی السری تعلوا فعلی الافادی" آن موقعی که پیکر مقدس استاد مطهری را دفن می کردند به یاد آن جمله ای که سید رضی در برابر ابواسحاق ثابی آن فیلسوف و متفکر گفت به یاد آن قصیده سید رضی افتادم. قصیده طولانی است می گوید : وقتی بدن ابی اسحاق را داخل قبر کردند یک مسئلهای برای من روشن شد و آن مسئله این بود که اگر به من می گفتند روزی ممکن است کوه ار و یا کوه ها را در دل خاک قرار دهند من باور