فلسفه قربانی دادن و قربانی کردن
مسئلهای که بالخصوص در روز عید قربان انجام می شود، مسئله قربانی کردن در منای قربانگاه است. گوئی همه اجتماعات، همه انسها، و آشنایی ها همه مبادله پیامها، تطهیرها و تزکیه ها و خودسازیها فروریختن همه تعصبات نژادی و تعینات و تعلقات همه یک رنگیها و صفاها وقتی تکمیل می شود که انسان به قربانگاه برود. و برای قربان کردن آماده شود و قربانی دهد.
آن روز که ابراهیم بعد از گذراندن همه مراحل توانست خود را به مقام والای امامت برساند و امام و رهبر و پیشوا باشد و از تمام عقبات و مراحل و آزمایشگاه به خوبی و سربلندی بیرون آید. آزمایش قربانی کردن پیش آمد، آیا حاضر است فرزند عزیزش را در راه خدا بدهد؟ آیا حاضر است از عزیزترین عزیزانش بگذرد؟ از عزیزترین موجودیتش بگذرد؟
ابراهیم آماده شد، ابراهیم خالصانه حاضر شد تا عزیزترین عزیزانش را در پیشگاه پروردگار قربانی کند و قربانی دهد و ببازد. و همین خاطره بزرگ است که همه ساله با قربانی کردنها در صحنه منی تجدید می شود.