هویت انسانی آن‌ها، یک رنگی معنوی آن‌ها و حالتی که بندگان در پیشگاه خدا دارند، یعنی برادری و برابری در آن صحنه پرشکوه و عظیم تجلی می‌کند. چه خوش صحنه ایست، چه زیبا و شکوهمند است تجلی یک رنگی و وحدت و یکپارچگی مردم.
مسئله دیگری که در مراسم حج تمرین و تجربه می شود، آن حالتی است که یک انسان نسبت به دیگران آسیبی نرساند، انسان حق ندارد به کوچک‌ترین جانداری آسیبی برساند. حتی به یک گیاه حق ندارد آسیب برساند چون او نیز برای خود جانی دارد. یعنی آن کسی که با خدا پیمان می‌بندد، کسی که در صحنه عظیم الهی ملکوتی حاضر شده است باید این تجربه و تمرین را برای خود بیافریند که نباید به هم نوعش به جانداری، به آن کسی که نفس می‌کشد و احساسی دارد آسیب برساند، رنجی وارد کند و ضرری بزند. حتی در برخورد با یکدیگر حق ندارند به هم بد بگویند، فحش و ناسزا بدهند. و اگر بگویند به مراسم حج و احرامشان صدمه وارد شده و باید مجازات شوند و جبران کنند. بنابراین ناسزا گفتن، جنجال کردن، بد گفتن، آسیب زدن، حتی خراشی به بدن وارد کردن ممنوع است و مظلمه دارد. بنابراین آنجا تمرین صلح و بی آزاری است،