مردم در سراسر کشور برسانند و حرکت میلیونی امت مسلمان را شکل و جهت دهند. در این زمینه اگر تنها به کارهایی از قبیل: تکثیر و توزیع نوارها و اعلامیه‌های امام، گرفتن دستورات امام از نجف و پاریس از طریق تلفن و ابلاغ آن به کلیه مسئولان این حرکت الهی در شهرها و مناطق مختلف کشور، جمع‌آوری اطلاعات و اخبار کشور و گزارش آن‌ها به امام، تنظیم برنامه‌های مهم راهپیمائی‌ها و تظاهرات بزرگ سراسری و اتخاذ تدابیری برای چگونگی مبارزه با اقدامات رژیم توجه کنیم، تصدیق خواهیم کرد که چنین حرکت مهم و جهت‌داری هرگز بدون یک انسجام و سازمان‌دهی مشخص هرچند هم ابتدایی و ساده امکان‌پذیر نبود.
در این میان نقش نیروهایی که از پیش دارای انسجام و تشکل بودند از قبیل سازمان مجاهدین خلق، چریک‌های فدایی خلق، نهضت آزادی، جبهه ملی و...
تنها این بود که با تکیه بر کشفیات جدیدشان مردم را از نوع مبارزه‌ای که به رهبری امام در پیش گرفته بودند دلسرد و ناامید کنند و به آن‌ها بگویند این شیوه مبارزه ما را به پیروزی نمی‌رساند و باید شیوه دیگری در پیش گرفت. وقتی از آن‌ها سؤال