جلوگیری نمایند.
این اقدام که در مهم ترین شکلش با تشکیل حزب جمهوری اسلامی ازسوی چند تن از معروف‌ترین روحانیون مجاهد که همگی از یاران نزدیک امام می باشند بروز کرد از دو نظر دارای اهمیت خاصی بود: یکی این‌که خلأ بزرگ نداشتن تشکیلات اسلامی که بزرگ‌ترین خلأ در طول مبارزات اسلامی در تاریخ اسلام بود با این اقدام پر می‌شد و دیگر این‌که: اهرم پرقدرتی و یا اهرم‌های قدرتمندی به وجود می‌آمدند که می‌توانستند دولت موقت را که بی‌تردید نمی‌توانست مولود طبیعی این انقلاب باشد کنترل کنند و نگذارند انقلاب را به سویی ببرد که موضع‌گیری‌های فکری جریان‌های ناهمگون با آن اقتضای آن را داشتند.
در این میان واکنش‌های منفی گروه‌ها و سازمان‌های سیاسی در برابر این اقدام بسیار قابل تامل و تعمق است. این گروه‌ها و سازمان‌ها از هیچ فرصتی و از هیچ وسیله‌ای برای ضربه زدن به تشکیلات اسلامی ای که از سوی نیروهای اصیل انقلاب به وجود آمده بود غفلت نکردند. آن‌ها در محاسباتشان به این واقعیت رسیده بودند که چنین تشکیلاتی نخواهد گذاشت آن‌ها انقلاب را به