و مبارزه، کمیت نیروی دشمن را تحت‌الشعاع کیفیت نیروی خودی دیدن.
آن روز که در برابر سیاست فریبکارانه امپریالیزم آمریکا و در برابر به‌اصطلاح انقلاب شاه و مردم، مراجع بزرگ و رهبران دینی ایستادند و مقاومت کردند تا توطئه ضد دهقان و ضد ایران را برملا کنند، امام بدون این‌که نیروی مسلحی داشته باشد تک و تنها دربرابر شاه، در برابر هیئت حاکمه، در برابر فرماندهان ارتش و بالاخره در برابر آمریکا و اربابان خارجی شاه قد مردانگی برافراشت و هیچ نیاندیشید به این‌که یک تن یا تنهای فداکار و بی سلاحی که با او هستند در برابر قدرت مسلح دشمن و آن دستگاه پلیسی ممکن است نابود شوند. از خطر با تمام وجودش استقبال کرد. این یک کار خارق‌العاده بود.
در تاریخ مبارزات دنیا، منهای مبارزات پیامبران، هیچ‌گاه دیده نشده است کسی تک و تنها در برابر یک رژیم مقتدر و یک دیکتاتوری دست‌نشانده و متکی به امپریالیسم جهانی، چنین بایستد. در آن روزها آن که به دروغ جبهه ملی خوانده می‌شد و آن‌ها که به دروغ خود را میراث‌خواران نهضت ملی و قهرمان ملی ایران دکتر مصدق می‌شمردند هرگز جرأت نداشتند با شاه مخالفت کنند، هرگز جرأت نمی‌کردند با امپریالیسم آمریکا مخالفت کنند. آن‌ها سیاست نرمش و مسالمت را در پیش داشتند بعد هم اعلام صبر و انتظار کردند. اما امام امت آشکارا، شاه خائن را در مسند