رویشان نکشیم؟ پیامبر می‌فرمود: امت‌های پیش از شما آن‌قدر شکنجه شدند که شکنجه‌های شما، پیش آن شکنجه‌ها هیچ است. و امت‌های دیگر را کفار و مخالفین اره بر سرشان می گذاشتند و آن‌ها را به دو نیم و دو پاره می‌کردند. امت‌های دیگر را در میان خندقی از آتش می‌سوزاندند. سوره مبارکه «بروج» که در همان ایام نازل شده است به یاد مؤمنین می دهد که یکتاپرستان قبل از آنان در یمن به وسیله کفار به سخت‌ترین شکنجه می‌شدند:«انّ الذین فتنوا المؤمنین و المؤمنات ثم لم یتوبوا فلهم عذاب جهنم و لهم عذاب الحریق» (سوره بروج، آیه 10)
کسانی که مردان و زنان مؤمن را شکنجه کردند و بعد توبه نکردند کیفر دوزخ دارند. این آیه برای دل‌داری و سرمشق مؤمنان در دوره مکی آمده است. می‌گویند مسلمانان در سال‌های اول به طور مخفیانه برای نماز خواندن می‌رفتند. می‌گویند کسی به این مؤمنین اهانت کرد، سعد بن ابی وقاص با استخوان پای شتر به او حمله کرد و سر او را شکسته و این نخستین خونی بود که ریخته شد اما نه با شمشیر بلکه با استخوان آن هم در یک حالت غیرعادی که تخلف از دستور پیامبر می شود. اینجا مبارزه مسلحانه نیست چون هنوز تدارک نشده است و هنگامش و شرایطش فرا نرسیده است. در این دوره پیامبر مأمور است که