یا اَیَّتُهَا النَّفسُ المُطمَئِنَةُ اِرجِعی اِلی رَبِکِ راضِیَةً مَرضیّةً فَادخُلی فی عِبادی ...
خدا، میدانی در جهان درست کردی. بندگانت را به مسابقه انسانی واداشتی که هرچه بتوانند پیش بروند تا انسآن‌های الهی بشوند. علی (ع) می‌فرماید: آن دلی که متزلزل است و طمع آن را حرکت می‌دهد آن قلب تربیت نشده است. وقتی که بشر را حساب می‌کند. گاهی چوپان می‌ایستد، گوسفندها، بزها، بزغاله‌ها همه خوابیدند در یک محیطی، این یک سوت می‌زند تمام این‌ها از جا کنده می‌شوند و به یک طرف حمله‌ور می‌شوند. اگر بخواهند آن‌ها را از این‌طرف به آن طرف برگرداند با یک سوت از این‌طرف، همه حیوانات به آن طرف می‌روند. این‌ها همه حیوانند، خدا می‌فرماید (اسراء 64): سوت بکش این‌ور بروند. یک سوت هم بکش آن طرف بروند. یک سوت بکش بشوند راستی، بشوند واشنگتنی، یکی دیگر هم بکش بشوند مسکوئی.
کسی که با سوت شیطان حرکت می‌کند دیگر این انسان نیست، بادبادک است. این تربیت نشده است. انسان تربیت شده با این حوادث کَالجَبل الرّاسِخ محکم است. این امام امت است، این انسان است. از اینجا بلند شدند سوار شدند، دنبال هم، که آقا، ای حضرت آیت الله، امام نمی‌شود با آریا مهر جنگید بیا یک قدم تنزل کن، او که می‌گوید غلط کردم، اشتباه کردم، بیا مصالحه کن، چه بگوید. این حرف ها وقتی که انسان، انسان قوی شد. آرزوها او را تکان نمی‌دهد، خدعه ها و فریب ها متزلزلش نمی‌کند، زیرا نفس نفس مطمئنه است.
در روایت دارد، حضرت موسی علیه السلام روزی ملت خود را نصیحت کرد و موعظه کرد. از روایات استفاده می‌شود. رسم انبیاء از قدیم الایام این بوده که همیشه باید

نظر خود را ارسال کنید