مطلب روزنامه یعنی نزدیک به سیصد صفحه کتاب. یک کتابی 300 صفحه‌ای با چاپ معمولی این هشت صفحه است اما با آن حروف ریز با آن سطرهای چکیده و به هم چسبیده اگر تو کتاب با همین چاپ معمولی چاپ کنی هر یک نسخه اش یک روز یک کتاب 300 صفحه‌ای است و تازه برای این 300 صفحه معمولاً پانصد، شش‌صد، هفت‌صد صفحه مطلب باید تهیه کرد تا این 300 صفحه را بیرون بدهیم، کار آسانی نیست. می‌گفتند نه همین جا ده سطرش را بنویسید ده سطر نمی‌گویم بی‌عیب و نقص، کم عیب و نقص، کار دشواری است و این را هم بگویم که روزنامه جمهوری اسلامی درعین حالی که ارگان حزب است نیمه‌مستقل است. سرمقاله‌ای هم داشت که ما و حزب نمی‌دانم دوستانی که خواندند باید یادشان بیاید ما خواستیم یک بخش از نهادهای حزب میدانش یک کمی باز باشد استعدادها در آن‌جا بهتر شکوفا شود البته گاهی ناراحتی هم دارد گاهی روزنامه یک چیزهایی هم می‌نویسد که با خط فکری حزب نمی‌خواند هماهنگ نیست بعد هم همه مطالب روزنامه جمهوری اسلامی را به حساب حزب آن هم به حساب مؤسسین حزب می‌گذارند. و ما عادت کردیم که از این خطرها بکنیم تا جامعه ما برای رشد و تکامل با شتاب و سرعت بیشتری به جلو برود.
[5-] در این یک‌سال گذشته حزب جمهوری اسلامی با آمار