شناخته که در این دنیا خوش بگذراند. باید بالاترین ارزش به معلومات، مهارت ها، شایستگی ها، مدیریت ها، کاردانی ها، و کارآیی های علمی صنعتی و مالی و مادی داده شود، زیرا این هاست که او را به این هدف بهتر و زودتر می رساند. مسائل دیگر برای این جامعه مسائل جنبی، و مسائل فرعی می شود و مسئله اصلی اقتصاد، در یکی از دو شکل اصلی است، یا اقتصاد سرمایه داری که یک طبقه خاص به همه این خواسته ها، و وسائل رفاه و لذت می‌رسند، یا اقتصاد سوسیالیستی که این ها را میان همه تقسیم می کنند.
این هر دو از آن جهت است که هدف را رسیدن به رفاه، و لذت این چند روزه دنیا انتخاب کرده اند، یکی هستند. تفاوت در این است که در نظام سرمایه داری یک طبقه از این وسایل، و امکانات بیشتر بهره مند می شوند و در نظام سوسیالیستی این ها را میان همه تقسیم می کنند. در این جور جامعه ها باید به تخصص(به آن معنایی که این روزها مصطلح است، والا معنی اصلی تخصص خیلی وسیع است) تخصص های فنی، صنعتی و مدیریتی بالاترین ارزش و امتیاز داده بشود.