جَمیعاً فَیَجعَلَهُ فی جَهَنَّمَ" (انفال، آیه 37)
آنها را مانند سوسک ها می اندازد روی هم و یک خاک انداز پر می کنند و به زباله دانی می اندازند.
می فرماید: "وَ یَجعَلَ الخَبیثَ بَعضَهُ عَلی بَعضٍ" در آن نزدیک جهنم اینها روی هم "فَیَرکُمَه" انباشته و متراکم می کنند " فَیَجعَلَهُ فی جَهَنَّمَ" همه را می ریزند توی جهنم.
این پذیرایی ما در آن محیط است. در مقابل واردین محیط های دیگر "وَسِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاءُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِينَ" (زمر، آیه 73)
ای آیات قرآن چه اثری می گذارید؛ یک جمله ای همین جا برایتان بگویم. پیامبر گرامی به چند نفر از جوان ها گفت (جوان ها به شما می گویم که مقایسه کنید خودتان را با آن جوان ها) بنشینید اینجا، نشستند، حضرت گفت: سه چهار تا آیه می خوانم ببینم کدامتان گریه می کنید؛ شروع کرد به خواندن آیات با آن لحنی که او می خواند.
چه خوش است صوت قرآن ز تو دلربا شنیدن، چند نفر گریه شان گرفت "فَتَباکی واحِدٌ مِنهُم" فرمود هرکس گریه کند بهشتی است، یکی گریه نکرد، فرمود اگر بار دوم خواندم و گریه کردید بهشتی هستید،