امام صادق می فرماید:
ابن ابی یعفور از دنیا رفت.... وَ قُبِضَ صَلواتُ اللهِ عَلی رُوحِه مَحمُودُ الاَثَرِ مَشکُورُ السَّعیِ مَغفُوراً لَهُ مَرحُوماً بِرِضَا اللهِ وَ رَسولِه وَ اِمامِه عَنه، فَبِوِلادَتی مِن رَسولِ اللهِ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ الِهِ ما کانَ فی عَصرِنا اَحَدٌ اَطوَعُ لِلّهِ وَ لِرَسولِهِ وَ لِاِمامِه مِنه. (سفینه البحار، جلد دوم، ص 124)
سوگند به نسبت من با پیامبر بزرگ و به اینکه من فرزند رسول خدا هستم، در میان همه شیعیانم از این رام تر و تسلیم تر برای امامش نبود.
ما هم یک چنین مقامی پیدا کنیم؛ این جلسه ها تذکر است و من تصمیم جدی در این امر دارم، بعضی از سخنرانی ها بسیار خوب و عالی است و از مسائل اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و مسائل با ابعاد مختلف که همه برای کشور لازم است گفته می شود که گوش همه ما پر است و لذا خود را مجهز می کنم و معذرت می خواهم که اگر جلسه ای می گذرد و از سیاست و اجتماعیات سخنی به میان نمی آید زیرا که این مقدار از توجه به نفس را کمبودی در میان اجتماع خودمان می بینم و می کوشم راجع به این کمبود قدمی با کوچکی خودم بردارم "وَ ما اَنَا وَ ما خَطَری" امید است دل های ما به سوی الله اندک وقتی متوجه باشد زیرا که امام سجاد فرمود آنگاه که دل متوجه الله شد، نمی دانم در کجا، مسجد، خانه، سر نماز و در کتاب نفست مطالعه کردی و خطوط سیاه عمل های گذشته ات را خواندی و دلت سوخت و اشکی جاری شد، امام می فرماید آن ساعت و آنات تو آنقدر پر ارزش است که قیمت آن را نمی دانی، آنجا بطلب هرچه می خواهی و بخواه هرچه دلت می خواهد.
«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَأَخْبَتُوا إِلَى رَبِّهِمْ أُولَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ» (هود، آیه 22).