بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله و الصلوه والسلام علی رسول الله و علی آله آل الله و اللّعن الدائم علی اعدائهم اعداء الله الی یوم لقاء الله.
قال الله تبارک و تعالی: بسم الله الرحمن الرحیم، والتّین، والزّیتون، و طور سینین و هذا البلد الامین، لقد خلقنا الانسان فی احسن تقویم، ثمّ رددناه اسفل سافلین (سوره تین، آیات 1-5).
سوگند به انجیر، سوگند به زیتون، سوگند به طور سینا (به کوه طور) سوگند به این شهر امن، که بی تردید ما انسان را در بهترین بنیان ها و بنیادها و پی ریزی ها آفریدیم و سپس او را به سخت ترین پستی ها رساندیم.
این سوره ای است مربوط به وضع و حال انسان و اشاره ای است به کیفیت خلقت انسان و قابلیت ترقی او و نیز اشاره است به کیفیت تنزل و سقوط انسان و پایین آمدن رتبه انسان از همه پست ها، ابتدا پروردگار درباره ی کیفیت تعالی و ترقی و اوج گرفتن روحی و معنوی این موجود خاص به نام بشر چهار قسم می خورد:
1- به زیتون (یا به درخت آن) 2- به انجیر (یا به درخت آن) 3- به کوه 4- به یک شهر.
حال کاری به این موضوع نداریم که چرا خدا به بعضی چیزها قسم می خورد و به همه چیز قسم نمی خورد ولی ما نمی توانیم به همه چیز قسم بخوریم. این در روایات بیان شده است که فقط خداست که به هرچه بخواهد قسم می خورد و ما قسممان نافذ نیست جز به کلمه الله یا مشابه آن. این خود نکته ای دارد که خدا به هر موجود پربرکتی از بعد دنیوی و پر محتوای از نظر معنوی قسم بخورد؛ چنانچه به درخت انجیر و زیتون که از بعد دنیوی و مادی دو درخت پر خیر و نفعی است قسم خورده و به یک کوه و شهر که دو مکان بسیار عظیم و پر نفع