شما اگر دعای شب عرفه می خوانید: "اللّهم انّی اسئلک بحقّ تلکَ المناجاتِ التی کانت بَینَکَ و بَینَ موسَی بن عمران" (مفاتیح الجنان). پروردگارا: سوگندت می دهم به حق آن مناجاتی که در کوه طور بین تو و بنده برگزیده ات موسی بن عمران انجام گرفت.
آری محل رابطه شما با خدا، شریف است پس خودتان شریف تر و عملتان شریف می باشد. به نازم به آن جوانی که هم سن و سال های او در جاهای مختلف دنیا مشغول عیش و نوش و اطاعت شیطان هستند و این از همه چیز گذشته و از وطن بیرون آمده، سفر الی الله کرده و در یک مرکز دانشی نشسته و با خدای خودش سخن می گوید. به نازم به این ها که دارای چنین روح پاکی هستند و به خدا سوگند زندگی دنیا وابسته به نفس های پر ارزش این افراد است و ما باید در جوانی چنین باشیم و اگر نباشیم مغبون هستیم.
"و طور سنین" و قسم به آن کوه "و هذا البلد الامین" و سوگند به این شهر که من به آن مصونیت تشریعی بخشیده ام، اگر چنانچه شخصی انسانی را بکشد باطل باشد، پیامبری را به قتل برساند و به این خانه پناهنده شود، آنجا اجرای حدود درست نیست، زیرا که آنجا خانه ی امن من است "و هذا البلد الامین" زیرا اینجا محل فرود آمدن تو است، اینجا جایگاه تولد انسانی است که بالاترین انسان ها و شخص اول موجودات ذوالعقول عالم وجود است، اینجا جایگاه تولد یافتن تو و نشر احکام و تبلیغ تو است و اینجا بود که تو شروع کردی و به جهانیان ابلاغ کردی"یا ایّها النّاسُ قولوا لا اله الّا اللهُ تُفلِحوا" (از نبی اکرم ص)، نهال دنیا از اینجا سرچشمه گرفته است و هرجا و هر محیط و هر مکان و هر زمان که یک انسان کامل عیار پیدا شده و علیه ظلم و جور و طاغوت ها و فرعون ها و ستمگران زمان برخاسته و بر ضد آن ها قیام کرده و نه گفته است،