معنوی است قسم خورده، چون که کوه نسبتا مرتفع است و محل راز و نیاز و تکلم و گفتگوی یک بشر با مبداء اعلی و موجود پشت پرده حواس بود، جای فرا گرفتن وحی از مبداء اعلی و جای رابطه ی مخلوق با خالق و جایگاه اتخاذ و گرفتن برنامه ملتی از الله بود و کتابی به نام تورات.
«وَ تَفصیلَ کُلّ شیءٍ وَ هُدیً و رَحمَهً» (یوسف، آیه 111) البته باید به یک چنین محلی قسم خورد و هر محلی که انسانی در آنجا با مبداء تماس بگیرد آنچنان شرافت پیدا می کند که طبق روایات همانطور که شما شب به آسمان می نگرید و ثوابت و سیارات را از دور نورانی می بینید و آن را به نام ستاره درخشان می نامید جایگاه نماز شب برای فرشتگان نیز همان گونه از زمین نور می دهد. هر محلی که شما در آنجا نشسته اید و عبادتی کرده اید ولو کتاب صرف میر و مبادی که مقدمه رسیدن به قرآن است مطالعه کنید، برای اهل آسمان ها عظمت دارد و نور می دهد و آنجا که شما نشسته اید و دعای کمیل می خوانید نور بالاتری می دهد و آن محلی که شما انجام وظیفه الهی می کنید از کوچکترین وظیفه تا جهاد و جان دادن برای اهل آسمان تابش دارد.
در روایتی می خواندم که وقتی اول صبح می شود یا نزدیک غروب، قطعه های زمین با هم تماس می گیرند و با هم سخن می گویند و می پرسند در تو چه حادثه و چه واقعه ای امروز انجام شد، گاهی قطعه ای به عنوان شکایت می گوید امروز یک انسان وارونه ای اینجا نشست و کاری کرد که منِ قطعه زمین در مقابل آسمان ها و فرشتگان شرمنده شدم و گاهی قطعه ای از زمین می بالد و می نازد و می گوید بنده ای از بندگان خالص خدا آمد و اینجا وضو گرفت و به نماز ایستاد و پیشانی مبارک بر من نهاد و این افتخار بر من بخشید و مرا پیش فرشته های آسمان، جایگاه شریفی کرد پس این کوه طور است که عظمت و مقام داد. آنجا موسی با معبود خود، سخن ها گفته است و چه زمین شریفی است که انسان در آنجا با خدا رابطه پیدا کند.