مگر در دنیا آنقدر به تو مهلت ندادم که چشمت را باز کنی و آدم بشوی؟
یادم هست زمانی در شهرستان ساوه، ماه مبارک رمضان بود، من می خواستم بروم در مسجد نماز بخوانم و دنبال آن هم با مردم صحبت کنم. تقریبا نیم ساعت به ظهر بود، عده ای از جوان ها مشغول بازی فوتبال بودند، نمی خواهم بگویم اسلام فوتبال را حرام کرده و کاری هم به این موضوع ندارم. اما یک جمله ای که می خواهم بگویم این است که آن ها مشغول بازی بودند، رفتم مسجد، نزدیک ظهر شد و اذان، درهای آسمان گشوده شد، منادی الله و فرشتگان همه را به سوی عبادت فرا خواندند نمازها خوانده شد و به دنبال آن هم صحبت شد و قریب دوساعت رفتن و برگشتن من طول کشید، وقتی برگشتم در راه دیدم، آقایان هنوز هم مشغول همان کارند، یعنی ما آمده ایم که عمرمان را در همین راه/ ها مصرف کنیم ولو کار حلال، کار حلال هم حجاب است، حجاب نور (قبلا در این مورد توضیح داده ام).
عده ای از بچه های هم سن و سال حضرت یحیی جمع شدند آمدند و گفتند «یحیی بیا برویم بازی»، این کودک و این مرد بزرگ الهی و این رجل آسمانی گفت: آیا ما برای بازی آفریده شده ایم؟
"لقد خلقنا الانسان فی احسن تقویم" پس این انسان روحش آنچنان استعداد قوی دارد که اخلاق نیکو را تحصیل کند و یک انسان برجسته می شود.
برادران و خواهران به شما توصیه می کنم از طرف ائمه ی اهل بیت(ع) که چنان روحتان را، آن روح قرار دهید که هدف خداست و آن مقدار صفا بدهید که خدا می خواهد و اولین قدمتان در این راه این باشد که با خدا متعهد شوید، خدایا آنچه که فهمیدم بگو، وقتی که فهمیدم به من می گوید انجام بده و من انجام خواهم داد و متعهد خواهم شد، همیشه تعهد قلبی با او داشته باشید خدایا هرچه را که فهمیدم می خواهی انجامش می دهم و تو از من چیزی می خواهی که در وسع من است"لایُکَلّفَ اللهُ نَفساً الّا وُسعَها" (بقره، آیه 286)، این تعهدی است بین ما و الله که تخلق به اخلاق الهی پیدا کنیم.