نشدند و آن ضربه بر اسرائیل وارد شد.
همان جنگ به ما درسی دیگر داد. این درس را که حتی اگر ارتش های عرب به مرز (1947) هم برسند، امپریالیزم آمریکا با ناوگانی که آنجا متمرکز کرده است و با خط امداد و تدارکاتی که به وجود آورده هرگز اجازه نخواهد داد اسرائیل از بین برود و در صورتی که موجودیت اسرائیل به خطر بیفتد آمریکا مداخله خواهد کرد. بنابراین ما باید آماده باشیم برای مداخله نیروهای آمریکایی در فلسطین. اگر این حقایق را برای مردم خودمان توضیح دادیم، اگر مردم دانستند که با چگونه دشمنی روبه رو هستند می توانند با تصمیم و با فداکاری بیشتر و با انضباط بیشتر و با فشار آوردن بر حکومت های خودشان و خواستن کار بیشتر به طرف این پیروزی حرکت کنند. متأسفانه با اینکه ملل عرب با جنگ تقریبا پیروزمند 73 از مرحله احساسات بیرون آمدند ما مردم ایران هنوز در مرحله احساسات هستیم؛ مثلا بعضی از ما می گویند همان جور که شاه را سرنگون کردیم اسرائیل را هم سرنگون می کنیم. این واقعیتی است اما یک جنبه منفی هم دارد.
واقعیتش در این است که ملتی که بزرگ ترین دژهای نظامی منطقه را سرنگون کرده است این قدرت را دارد که اسرائیل را هم شکست بدهد. اما جنبه منفی قضیه این است که نوع پیروزی ما که ما بی سلاح بودیم و توانستیم یک ارتش و یک رژیم نظامی را شکست بدهیم در این بود که نظامیان ما ایرانی بودند، سربازان