میل به هوس کردی، هر وقت به سوی گناه رفتی، و هر وقت به سوی اعمال غیر حلال رفتی، پیش پروردگار ساقط شده‌ای. روایت می‌گوید گاهی یک کلمه از انسان صادر می‌شود یک کلام انسان می‌گوید که مقامش نزد پروردگار بین آسمان و زمین سقوط می‌کند. انسان باید زبانش منزه باشد. این دنیاست و این آلودگی‌هاست که انسان را از تقوا بیرون می‌برد.
اگر انسان توانست این هواها را از خود دور کند، اگر انسان توانست بر نفس پیروز شود و نگذارد نفس مشتهیات و اعمال غیر حلال به جا بیاورد، این روح بزرگ می‌شود، این انسان بالا می رود، تخلیّ الانسان، خود را خالی کند از گناه، شبانه‌روز بگذرد و گناه انجام ندهد.
ای‌خوشا به حال آن انسان که فرشته‌ای می‌آید برای نوشتن گناهانش و فرشته‌ای می‌آید برای نوشتن ثوابش؛ شب که می‌شود دو فرشته می‌آیند، روز می‌شود و دو فرشته دیگر می‌آیند و مشغول نوشتن می‌شوند. خوشا به حال آن انسان که فرشته‌ای که ثوابش را می‌نویسد دفترش را پرکرده از اعمال قولی و عملی شما و برده است و آن فرشته‌ای که گناه می‌نویسد قلم توی دستش خشکیده و همان‌طور مانده هیچ‌چیز پیدا نکرده بنویسد و برگشته نزد پروردگار. او فرشته‌ای است در روی زمین من از صبح تا غروب در نزد این شاگرد امام صادق بودم یک کلمه از زبانش سخن بیرون نیامد که من بنویسم، یک قلم گناه نکرد که من بنویسم، یک کلام باطل نگفت که من بنویسم. خوشا به حال آن انسان لایحبر الرجل حلاوة الایمان مالم یترک الکنب جدةٌ.
حلاوت و شیرینی ایمان را مغز انسانی و روح انسانی نمی‌چشد مگر اینکه دروغ نگوید چه شوخی و چه جدی. این