فرشتگان، پوشاکی میپوشید، حلال است و صواب هم میبرید و گاهی میپوشید اما حرام است و گناه.
استفادهها اقسام دارد. ما مدعی هستیم آن دنیا که دنیای ملعونه هست و مضر است و انسان را از درجه انسانیت ساقط میکند و اهل هوا و هوس میشود و آن دنیا که انسان را اهل دنیا و جهنمی میکند استفادههای غیر مشروع شما است از این جهان. این خانه تنها دنیای ملعونه نیست؛ اگر صاحبخانه توی آن بنشیند و استفاده جایز کند این دنیا نیست این آخرت است. اگر بنشیند و حرام انجام دهد آن، دنیاست.
آنچه که شما از این جهان استفاده غیر حلال بکنید خوردن غیر حلال و آشامیدن غیر حلال و سخن غیر حلال و شنیدن غیر حلال و نگاه غیر حلال و فکر غیر حلال و راه رفتن غیر حلال و لباس پوشیدن غیر حلال و سوار مرکب شدن غیر حلال و در خانه نشستن غیر حلال است. تمام اینها «دنیا»ست که انسان را به هلاکت میاندازد، این دنیای ملعونه است و مجموع این اعمال و این استفادههای غیرشرعی شماست که علی میفرماید: تَغُرٌ تَضُرٌ، تَمُرٌ.
مغرور شدی که آلوده به فحشاء شدی، مغرور شدی که گناه کردی، مغرور شدی که اینها را روش زندگی قراردادی و ضرر بردی که اینها را اختیار کردی و مغرور شدی که اینها را انتخاب کردی. شما میبینید که در روایت وارد شده: دنیا و آخرت دو تا «هَوُو» هستند با هم دشمن. این کدام دنیاست؟ همین اعمالی که شما انجام میدهید یک انسان اعمال غیر مشروع مشغول بشود و در گناهان بیفتد این با آخرت نمیسازد با خدایی بودن نمیسازد و با الهی بودن نمیسازد.
علی میفرماید اَلدُّنیا وَ الاخِرَة مَثَلُ المَشرِقِ وَ المَغرِبِ، دنیا و آخرت همچون مشرق و مغرب است، هر وقت به یکی نزدیک شدید از آن دیگری دور [شدهاید]. هر وقت