باشد همین است اما در روح بشر اثر نمی‌کند این قساوت است، این مرض است، مرحوم فیض در یک جا در عبارتش دارند:
"وَ بِالجُملَه فَکُلُ مَن عَلی فَوقَ الاَرضِ فَهُم مَرضی وَ مَن تَحتَ الاَرضِ فَهُم مَوتی" آن چه که زمین آن چه که زیرِ زمین هست مردگان اند و آنچه که روی زمین هست هم مریضند. ای خدا چه کنم این مرض را رفع کنم، راهش سجده های طولانی و عادت به گریه‌ها، هفته‌ای، ماهی چند دفعه برای خودت و برای گناهانت و از ترس خدایت اشک می‌ریزی؟ چند بار تاکنون اشک ریخته ای؟ یک پول مختصری گم‌شده، بچه‌ای طوری شده، فرزندش طوری شده، آن‌چنان اشک می‌ریزد چه خبر است.
 اما این علی علیه‌السلام، آن زین‌العابدین(ع) مالی لا اَبکی (ای صاحبم چگونه نگریم) چه کسی می‌گوید زین‌العابدین، بخوانید. شب‌های غیر از ماه رمضان هم دعای ابوحمزه را بخوانید از اول تا آخر در نیمه شب به ببینید زین‌العابدین چه می‌کند، روحتان را کجا می‌برند یک ساعت یک عالم اوج و عالم بالا مرتبط با خدایت می‌کند.
"ما لی لا اَبکی، اَبکی لِخُرُوجِ نَفسی، اَبکی لِظُلمَةِ قَبری" (صاحبم چرا نگریم، می‌گریم برای جان دادنم می‌گریم برای تاریکی قبرم).
 این جمله را بخوان از دعاهای ماه شعبان مناجات عالِیَة المَضامین "اِلهی وَ قَد اَفنَیتُ عُمری فی شِرَّةِ السَّهوِ عَنکَ وَ اَبلَیتُ شَبابی فی سُکرَةِ التّباعُدِ مِنکَ فَلَم اَستَیقِظ اَیّامُ اغتِراری بِک12" جوانی‌ام را در راه هوس گذراندم؛ ساعاتم رفت، شب‌ها رفت، روزها رفت اما نمی‌دانم به کجا رسیدم، در کجای این راهم و کی می‌خواهم برسم و چگونه می‌خواهم بروم "وَ قَد اَفنَیتُ عُمری" این قسوة دل را مداوا کنید. دوستان عزیز اگر مطالب الهی در دلتان اثر می‌گذارد و شما را تحریک می‌کند و اگر این

نظر خود را ارسال کنید