بسم الله الرحمن الرحیم. اَلحَمدُلِلّهِ وَ الصَّوهُ وَ السَّلامُ عَلی سَیِّدِنا اَبی القاسِمِ مُحُمَّد (ص) وَ عَلی آلِه الطَّیِّبینَ الطّاهرینَ وَ اللَّعنُ الدّائِمُ عَلی اَعدائِهِم اَجمَعینَ اِلی قیامِ یَومِ الدّین.
دو صفت متقابل در انسان هست دو صفت متضاد در روح انسانی موجود است یکی صفت زشت و دیگری صفت زیباست، صفت تردد و تزلزل در دل و در قلب و شک و تردید و دو دلی مربوط به موضوعات در برابر این صفت، اطمینان دل آرامش قلب سکون قلب که به نام سکینه اطلاق می شود، این دو صفت با هم متقابل است راجع به هر موضوعی که شما بسنجید ولی عمده این دو صفت را درباره امور دینی و امور مذهبی می سنجند و در روایت راجع به این دو صفت در آیات شریفه راجع به این دو صفت نسبت به امور مذهبی از توحید و رساله و معاد و غیره صحبت ها شده است.
بعضی ها راجع به امور مذهبی و دینی وقتی که تصور می کنند شکی و تردیدی در دل دارند، این صفت، صفت زشتی است؛ این شک در مبداء، شک در تردید و ریب و دو دلی در معاد، تردید و شک در رسالت، تردید و شک در امامت و سائر امور اعتقادی و امور فرعی، این صفت تردید در قرآن ذکر شده است و از این صفت نکوهش شده است و انسان باید بکوشد و این صفت شک و تردید را از خود زائل کند و نفس تصمیم بگیرد، قدر پیدا کند، طمانینه پیدا کند، آرامش بیابد. صفت تردید از بدترین صفت هاست مربوط به این موضوع مثلا می بینید در آیات شریفه راجع به صفت شک می فرماید: «أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِينَ مِنْ بَعْدِهِمْ»، شما پیدا نمی کنید، شما نمی بینید این مطلب را، خبر و قصه های پیامبران گذشته را که آنها برای ملتشان آمدند و تبلیغ کردند در برابر آنها ملت گفتند: