آمریکا تمام این امکانات را در اختیارشان گذاشت و برنامه‌ریزی کرد که این دفعه با بهانه‌های واهی جنگی را از بغداد علیه ما شروع بکند. بهانه‌هایی از این قبیل که قرارداد سال هفتاد و پنج الجزایر که خطوط مرزی ایران و عراق را تنظیم کرده اجرا نشده و باید اجرا شود. تصور کنید یک کشور انقلابی که کارش را تازه شروع کرده و هزار مسئله داخلی و خارجی دارد، یکی از مسائل جزئی هم این است که سرنوشت پیاده شدن یک قرارداد را تنظیم بکند. ولی از آن‌جا که مسئله اصلی چیز  دیگری بود و این‌ها همه بهانه بود این بهانه را کردند و پشت سر هم التیماتوم دادند که مثلاً باید چهل و هشت ساعته این قرارداد پیاده شود هنوز ما نامه آن‌ها را نخوانده و جواب بله یا خیر را ندادیم که سر و کله غداره بندهای استعمار به اسم سرباز عراقی در مرزهای ما پیدا شد و آن هجوم را شروع کردند.
هدف استعمارگر و عراق از این جنگ نابودی این انقلاب است، انقلابی که می رود کاخ آمال استعمارگران را خراب کند، ملت‌ها را بیدار کند، حقوق ملت‌ها را بگیرد، نوع حکومت‌های

نظر خود را ارسال کنید