مجسم کند. تصور بکنید اگر یک انقلاب قادر به انجام این عمل نباشد و به طور مرحله ای دچار ناکامی بشود، این یک شکست نیست. یک شکست مطلق نیست. اما یک ناکامی نسبی و حتمی است. چگونه ممکن است که یک انقلاب را نگذارند که در این اهداف مرحله ای کامیاب شود؟ با سرگرم کردن، با طرح شعارهای انحرافی، با بسیج توده های مردم در راهی غیر از راهی که انقلاب به آنها نشان می دهد. از خط مستقیم و صراط مستقیم آنها را به چپ و راست منحرف کردن، توده های مردم را از آن خط مستقیمی که انقلاب آنها را به آن دعوت می کرد و می برد دعوت کردن، آنها را به مسائل کوچک مشغول کردن، به مسائل انحرافی سرگرم کردن، به اهداف جزئی و دنیوی ناقابل سرگرم و دل بسته کردن. وقتی مردم به این مسائل دل بسته شدند، وقتی توده های مردم از اهداف درازمدت انقلاب غافل ماندند، انقلاب ناکام شده، البته در مرحله اول ناکامی مطلق نیست. قابل جبران است. اما عقب ماندن را نیز همراه دارد. شتاب لازم را نداشتن است. از اولین روزهای پیروزی