هستند که امروز حرکت می کنند، اقدام می کنند، کمک می کنند، به اطراف ایران مسافرت می کنند، این کدام دست جنایتکار و جنایت باری است که چهره ها را این گونه تغییر می دهد؟ آن کسانی که امروز در مناطق دور افتاده ای از قبیل بلوچستان، فریاد کمک و حمایت از خلق بلوچ را سر می دهند، آن قدر جرأت و جسارت و فداکاری نداشتند که وقتی کسانی از انقلابیون به آنجا تبعید می شد یا به زندان می افتاد، او حتی یک سلام بکند. آن قدر فداکاری نداشتند که در حزب منحله رستاخیز که شعبه ساواک بود عضو نشوند. آن قدر جرأت نداشتند که فداکاری خودشان را نسبت به دستگاه رژیم هر روز و هر ساعت تکرار نکنند. امروز آنها هستند که به طرفداری از خلق بلوچ حرف می زنند و اعلامه می پراکنند. مردم باید آگاه باشند! من روز اولی که در این مجلس آمدم، از اولین هفته ای که این جلسه هفتگی در حضور شما برادران و خواهران عزیز شروع شد، نقش روشنفکر را و نقش ممتازترین قشر روشنفکر، یعنی قشر دانشجو را آن روز گفتم. امروز هم مثل پریروز، نه مثل دیروز، نقش شما نقش روشنگری است. امروز هم باید تبیین کنید و روشن کنید حقایق را. امروز هم باید ذهن های ناآگاه را بسیج کنید. روزی بود که این تببین ها، این روشنگری ها، این افشاگری ها، کار خود را کرده بود. مردم در خیابان ها