انقلاب برای ما مسئله درست کردند. مسائل گوناگون. این مسائل با یک دید انقلابی صادقانه و مخلصانه، جز خیانت از طرف راه اندازان آن مسائل نبود. از دو الی سه روز اول پیروزی انقلاب، کسانی با طرح شعارهای جزئی و صنفی و موضعی و گاهی شخصی، از آن تلاطم یکنواخت و یکسان این اقیانوس خروشان موجی انحرافی ساختند. راهپیمایی راه انداختند. چهارمین روز پیروزی انقلاب بود، حکومت موقت بنا به فرمان امام، زمام امور را به دست گرفته بود. تنها لازم بود همه مطیع حکومت باشند. این به معنای آرمانی بودن و ایده آل بودن آن حکومت نبود و کسی هم چنین ادعایی نداشت. اما لازم بود که اعتبار سیاسی برای آن حکومت حفظ شود. امام فرموده بود که باید از این حکومت اطاعت کنید. و هر که از آن اطاعت نکند اطاعت از خدا نکرده، این به معنای این نبود که بخواهد امضاء بکند بر روی ریز و درشت همه آن کارها و کارهای آن حکومت. صحه گذاشتن بر همه شخصیت های آن حکومت نبود. این به معنای دیگر بود. به معنای لزوم حفظ اعتبار سیاسی آن دستگاهی بود که اداره مملکت را جهت و خط انقلابی به دست گرفته بود. در یک چنین اوضاع و احوالی که در آن قرار داشتیم، عده ای که می بایستی سرباز این انقلاب باشند، از تیپ ها و شخصیت های مختلف که باید در خدمت تداوم این انقلاب باشند راهپیمایی طلبکارانه راه انداختند. تقاضای صنفی و موضعی را عنوان کردند. در میان شور عظیم مردم که همچنان با اشتیاق به فرمان امام و