بکند؟ جز آن کسانی که این انقلاب، بنیان آنها را برمی گرداند؟ و این حقیقتی است که روشنگران ما، روشنفکران ما، مسئولان ما، جوان های مسئول، انسان های مؤمن، انسان هایی که مانند حواریون عیسی در کنار بعثت نبوی پاسداران این بعثت هستند، موظف اند که به مردم بلوچستان بگویند، به توده های محروم بگویند، آن دستگاهی که این انقلاب را به راه انداخت برای این به راه انداخت که شما و امثال شما از زیر ستم خلاص بشوید. آن انسان های دل سوخته ای که جان هایشان را در راه خدا بی دریغ نثار کردند، برای این نثار کردند که زنجیر استعباد و بندگی را که بیشتر بر دست و پا و گردن شما بود بگسلند. جوانان ما در دانشگاه های سراسر ایران، در مدارس حوزه های علمیه، در سطح بازار، در مدرسه ها، چیزی برای خودشان نمی خواستند. برای خودشان چیزی نمی طلبیدند، نفع مادی در نظر نداشتند، آنهایی که در این خیابان ها، جانشان و خونشان را دادند و آسفالت خیابان ها را با خونشان رنگین کردند و نترسیدند و گفتند و اقدام کردند و تا آخرین نفس ایستادند، آنها برای آزادی خلق کرد و خلق بلوچ و خلق ترکمن و بقیه اقوام محروم ایران تلاش می کردند. آن جوانان همین پاسداران هستند. آن جوانان همین جوانان جهاد سازندگی هستند. آن جوانان همین جوانان دانشجویی