را پنهان کنند، برای این که در میان مردم برای خود وجهه و آبروی مجددی دست و پا کنند، از امام امت و از رهبر امت تقاضا می کنند که بیاید و در میان آن ها قرار بگیرد. در مسجد آن ها بایستند، پای آن ها را امضاء کند! اما خدا به پیغمبر می فرماید:
لاتَقُم فیه اَبَداً پیغمبر به مسجد آن ها نرو. لَمَسجِدٌ اُسِسَ عَلیَ التَقوی مِن اَوَلِ یَومٍ اَحَقُ اَن تَقوُمَ فیهِ – برو به آن مسجدی که از روز اول از روی تقوی، از روی پرهیزگاری ساخته و بنا شده است.
ای امام امت، مردم را بپذیر، امت را بپذیر، این همه جوان فداکار را بپذیر، کسانی را بپذیر که از روی خلوص و صفای باطن پای این انقلاب ایستاده اند همه چیزشان را داده اند باز هم حاضرند بدهند، آن ها شایسته اند که امام امت آن ها را بپذیرد. فلان سازمان، فلان گروه سیاسی، فلان چهره هایی که جز در خط طرفداری از قدرت های بزرگ جهانی حرکت نمی کنند شایسته این نیستند. (تکبیر حضار)
"اِذ یَقوُلُ المُنافِقوُنَ وَ الَذینَ فی قُلُوبِهِم مَرَضٌ ماوَعَدَنا اللهُ وَ رَسُولُهُ اِلا غُرُوراً10 " از جمله خصوصیات این ها این است که خدا و پیامبر را متهم به فریب گری می کنند، می گویند: