محکم و پا برجا در جهالت و ضلالت خود ایستاده اند که حتی حاضر نیستند بشنوند و فکر کنند.
این ها همان هایی هستند که در قیامت تاسف خواهند خورد و خواهند گفت: لَوکُنا نَسمَعُ اَو نَعقِلُ ما کُنا فی اَصحابِ السَعیرِ. تاسف می خورند که اگر گوش می کردیم و فکر می کردیم امروز در شمار اصحاب دوزخ نبودیم.
خطاب اول من به سران این گروهک هاست، مخصوصاً سران منافقین که نام مجاهدین بر روی خود نهاده اند. من این سران را می شناسم، سوابق آن ها را می دانم، ضعف ها و خصلت های روانی آن ها را از نزدیک لمس کردم، خود آن ها نیز می دانند که ما آن ها را به خوبی می شناسیم. به آن ها می گوییم شما خود را در تاریخ رسوا کردید، زیرا حرف های خودتان را تخطئه کردید.
مگر قرآن نمی گوید: "یا اَیُهَا الَذینَ آمَنُوا لا تَتَخِذوُا عَدُوی وَ عَدُوَکُم اَولیِاء13" ای مردمی که ایمان آوردید، دشمنان من و دشمنان خود را با خودتان دوست و هم پیمان قرار ندهید.
مگر شما ادعا نمی کنید که تابع قرآنید؟! چرا با گروهک های ضد خدا همدست و هم پیمان می‌شوید؟! به خاطر خوش کردن