وَ یُطعِمونَ الطَّعام عَلی حبِّه (انسان، آیه 8) انفاق می آموزد. یُوفونَ بِالنَّذر (انسان، آیه 7) احسان می آموزد و وفای به عهد، این تربیت است.
بخش دوم از آیات و روایات مربوط به تربیت است که موضوع بحث ما در اینجا این بخش است. و ما یک عده از طلاب علوم دینیه دور هم جمع می شویم که قدری در خود بنگریم به خودمان نگاه کنیم به نفسمان مطالعه کنیم.
یک وقتی عرض کردم به دوستانم که بهترین کتاب و لازم ترین کتاب که باید انسان در او مطالعه کند غیر از کتاب تکوینی بزرگ عالم و غیر از کتاب تدوینی قرآن مجید، کتاب نفس است "سَنُریهُم آیاتِنا فِی الافاقِ وَ فی اَنفُسِهِم" (فصلت، آیه 3)، در کتاب نفس مطالعه کن، خود را درست بشناس. من این شعر را هروقت می خوانم متأثر می شوم و در خود نقص می بینم:
روزها فکر من این است و به شب ها سخنم که چرا غافل از احوال دل خویشتنم
او سلمان شد و مقداد، من چه شدم؟ او اباذر شد و عمار، من کجا رسیدم؟ او اویس قرن بود اما من چه صیغه ای هستم، چه خدمتی کردم؟ چه تکاملی پیدا کردم آیا چه خدمت ارزنده ای به عالم کردم؟
وَ فِی ذلِک‌َ فَلیَتَنافَس‌ِ المُتَنافِسُون‌َ (سوره مطففین، آیه 26)، دانشجویان عزیز اینجا مدرسه ی فیضیه است، مربوط به مرحوم فیض است، این رجل روحانی این رجل الهی، این انسان ببینید چه نوشته و چه کرده است، امید است ان شاءالله درسی از اسلام بیاموزیم و توجهی به معبود پیدا کنیم.