یکی از صفاتی را که می خواستم مطرح کنم، یکی از رذائل اخلاق و صفات زشت روحی انسان "رَین" است. رَین یعنی کدورت و ظلمانیت دل، مقابل صفا است. قلب آئینه ای است که گاهی جلا دارد و گاهی کدورت پیدا می کند. اگر صفا پیدا کرد، اگر جلا پیدا کرد آنقدر جلی می شود ، انوار غیبی در آن متنقش می شود، نور الهی در آن متنقش می شود، اَلعِلمُ نورٌ یَقذِفُه اللهُ فی قَلبِ مَن یَشاء (از امام صادق ع)، دانش نور است باید در دل ها بتابد، مثالی از قلب امام امت بزنم، قلب این مرد بزرگ و الهی، این مجاهد آسمانی این نعمت بزرگ که خدا به ما عنایت کرده است، روحی له الفداء می بینید گاهی سی و پنج میلیون انسان مسئله و مشکلی برایشان پیدا می شود و می مانند، یک دفعه قلب ایشان آگاه می شود، مطالبی را مطرح می کند و مسئله را حل می نماید.
از آن طرف کره زمین یک عده ای به نمایندگی پاپ وارد ایران می شوند، اعتراض که چرا اینها را گرفتید و زندانی کردید. این بزرگ مرد ناگهان سخنی می گوید مطلب را روشن می کند. آقای پاپ و غیر پاپ دلسوزهای مردم که برای گروگان گرفتن چند نفر دنیا را از سر و صدا پر کردید که این خلاف اخلاق انسانی و قوانین بشری است، این خلاف مهر و عطوفت است، پس کجا بودید آنوقت که آریامهر آن همه جنایت ها را در ایران انجام می داد؟ پس شما طرفداران تورات و انجیل کجا بودید، شما طرفداران بشر کجا بودید، شما طرفداران حقوق انسانی کجا بودید؟
این نعمتی است، العلم نور یقذفه الله فی قلب من یشاء، ای مجاهد بزرگ، ای مصداق روایات معتبر که: عُلماءُ اُمّتی اَفضَلُ مِن اَنبیاءِ بَنی اِسرائیلَ (از پیامبر اکرم ص)، ای مصداق آیه ی "رِجالٌ لا تَلهیهِم تِجارَهً و لابَیعٌ عَن ذکرِالله" (سوره نور، آیه 37)،