گناه برنداشتید، نماز شما درست است. زیرا: "تنهی عَنِ الفحشاءَ و المُنکَر" و اگر تغییری در رفتار شما نداشته باشد، نماز شما اثر نداشته است.
اما نماز کمّی، عبادت کمّی که شما نباید فقط قناعت به نماز سه رکعتی مغرب و چهار رکعتی عشاء داشته باشید؛ این نمازهای نافله که در سابق به عنوان واجب عملی می شده است را نباید ترک کنید و باید بهره ببرید.
چهار رکعت بعد از مغرب، دو رکعت نشسته بعد از عشاء، 11 رکعت از نیمه شب تا اذان صبح، دو رکعت نافله قبل از نماز صبح و 16 رکعت نافله ظهر و عصر حداقل مقداری از این نوافل را بخوانید.
آقای عزیز اگر شما سر سفره ای بنشینید فقط آن مقداری که ضروری است می خورید، یک لقمه نان بخورید و بگوئید بس است و نمی میرم، کمی برنج، کمی پیاز که ویتامین دارد، کمی ترشی، کمی سبزی که ویتامین بیشتری دارد می خورید، نمک هم باید باشد، میوه هم باید باشد و می گوید هر یک از آنها نوع خاصی ویتامین دارد و برای هر عضوی یک نتیجه دارد تا همه ی بدن نیرو بگیرد و من این ها را می خورم که در تمام ابعاد بدنم نیرو بدهم. نماز واجب یک نیرو می دهد، نافله یک نیرو می دهد، نمازهای دیگر به قلب شما یک نیروهای دیگر می دهد.
چرا ما به بدن و قلب خود بیش از روحمان اهمیت می دهیم؟ چه مرضی پیدا کرده ایم که دنیا را از آخرت بیشتر ارزش می دهیم، خدایا من معذرت می خواهم از این همه جهل که راه درست را تشخیص نداده ام و این علی بی ابیطالب(ع) است که وقتی به غذا می رسد فقط نان جو خالی می خورد و اما وقتی به عبادت می رسد آنچنان عبادت می کند که دعای کمیلش از آن موقع تا به حال تاثیر می گذارد. چند سال پیش به مسجد کوفه رفته بودم، وقتی همه رفتند و تنها در مسجد ماندی، از در و دیوار مسجد از محرابی که در آن سر مقدس علی(ع) منشق شد از آن "دکّه القَضاء" حضرت که در آنجا می نشست و حکومت می کرد، از آن زاویه های