"الصَّومُ جُنَّهٌ لَکَ" جلوی آتش گرفته می شود و الا می سوزد در شعله ی آتش جهنم، سپر تو روزه ی تو است. خدا من زکات دادم، خدا من صدقه دادم، فرمود صدقه ی تو سایه ی تو است، آنگاه که در صحنه ی قیامت آفتاب چنان نزدیک می شود نورش گرفته می شود و نارش شدیدتر می شود و چنان نزدیک می شود که مغزها در میان کله ها به جوش می آید، باید سایبان داشته باشی پس صدقه ی تو سایبان تو است، چه عملی برای من انجام داده ای؟
عرضه می دارد: خدا اگر چنین است که من هیچ اما گاهی ذکر می گفتم و یا زکات داده ام؛ فرمود: روز قیامت صحنه ای است نسبت به عده ای روشن و نسبت به گروهی تاریک. اینجا که تاریک است و باید به پای حساب بروی چراغ دستی لازم داری، زکات تو چراغ دست تو است، این ها مربوط به خودت است. چه عملی مخصوص به من آورده ای؟
خدا پس هیچ عملی ندارم. گفت: "هَل لااَحبَبتَنی وَ اَحبَبتَ اولیائی" آیا تو خود به من چگونه ای، محبتت به دوستان من چطوره؟ محبتت به رهبر معصومت چطوره؟ ای خدا من این را می توانم از زبان همه برادران و خواهرانم بگویم، خدا اگر نماز نداریم، روزه بخواهی نداریم برای اینکه نمی دانیم چه نمازیه؟ خدا به عظمتت از این ها نپرس زیرا به آن ها مطمئن نیستیم که این عمل ما چیزی است یا نه؟
اما به نحو اطمینان می گوئیم که خدا محبت ولی عصر در دل ما هست، محبت حسینت در دل ما هست، خدا محبت امام زمان در قلب ما هست، محبت آن زهرایی که قبرش در مدینه مخفی است در دل ما هست، خدا محبت امام امت و رهبر انقلاب نیز در دل ما هست، خدا او را نیز چون یکی از فرزندان برومند رسول اکرم و مکتب اسلام هست دوستش داریم و چون خط او خط اسلام و قرآن است دوستش داریم و چون عملش توأم با تقوا است دوستش داریم.
خدا اگر ما وارد قبر شدیم و تو فرشتگانت را فرستادی که بگویند سوغات از دنیا چه آورده ای هیچ چیز نشان نخواهیم داد فقط قلبمان