است و مبارزه ادیان و مکاتب است، مبارزه گرایش‌های درونی انسان و رفتارهای اخلاقی است. از این جاست که مربوط به اقتصاد و به حکومت و به سیاست می‌شود و این‌ها تابع آن است.
آن گاه خداوند می‌فرماید:
«وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوامِعُ وَ بِيَعٌ وَ صَلَواتٌ وَ مَساجِدُ يُذْکَرُ فيهَا اسْمُ اللَّهِ کَثيراً وَ لَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزيزٌ.» (سوره حج، آیه 40)
می‌فرماید: این کشمکشی که پیدا شده است این مبارزه مسلحانه بر سر دفاع از پایگاه‌های تبلیغاتی است و اگر آدمیان به دو دسته و به چند دسته تقسیم نمی‌شدند و با هم کشمکش اعتقادی و مسلحانه نمی‌کردند پایگاه‌های تبلیغاتی منهدم می‌شد. همین پایگاه‌هایی که پایگاه تکامل و تعالی انسان است: صومعه‌ها، معبدها، مسجدهایی که در آن یاد خدا بسیار می شود منهدم می‌شد.
بنابراین کشمکش ها از نظر اسلام بر سر این است که پایگاه‌های اعتقادی از بین بروند یا بمانند. این‌که پیامبر را می‌خواستند ترور بکنند به همین سبب بود. یکی مساجد را از بین ببرند، مراکز تبلیغی توحیدی را از بین ببرند یکی مبلغانش را یا ترور بکنند. و این درصورتی است که نمی‌توانند آنان را با افترا و تهمت از میدان به‌در کنند و چهره‌هایشان را لجن‌مال بکنند.